Warsztaty Masterclassy
Konkursy, Nagrody
Wybitni specjaliści z branży

kwiecień – grudzień 2022
https://akademiafilmowannw.pl/wp-content/uploads/2022/03/photo-anna-ferens.jpg
REŻYSER

Anna Ferens

Reżyser filmów dokumentalnych. Szefowa Redakcji Filmów Dokumentalnych Programu 1 TVP. Wyreżyserowała m.in. filmy “Rzeczpospolita. Reaktywacja”, “Errata do biografii”,
“Trzech kumpli”.

Ukończyła studia na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW, uzyskując tytuł zawodowy magistra. Studiowała język serbsko-chorwacki na Uniwersytecie Warszawskim i zagadnienia reklamy we Francuskim Instytucie Zarządzania w Warszawie. Była jurorką festiwali filmowych m.in. Festiwalu NNW w Gdyni.

Jest laureatką wielu nagród, kilkanaście z nich zdobyła za swój film “Trzech kumpli”. To film dokumentalny w reżyserii Anny Ferens i Ewy Stankiewicz opisujący losy Bronisława Wildsteina, Lesława Maleszki i Stanisława Pyjasa. Film składa się z fabularyzowanej rekonstrukcji wydarzeń z okresu śmierci Stanisława Pyjasa oraz z wywiadów z ludźmi, którzy się z nim przyjaźnili, znali go, lecz także z oficerami Służby Bezpieczeństwa, którzy zajmowali się inwigilacją środowiska opozycji. Dokument demaskuje Lesława Maleszkę jako donosiciela, chętnie współpracującego z bezpieką, także już po tragicznej śmierci Pyjasa.

Europoseł Bogusław Sonik, mąż występującej w filmie Liliany Sonik, zorganizował pokaz filmu w Parlamencie Europejskim w 2009 roku. Dokument wpisuje się w opowieść o tym, czym był reżim komunistyczny i czym było stawianie mu oporu. Pokazuje, że brak rozliczenia się z przeszłością i nazwania tego, co jest złem, ciąży na życiu publicznym.

Pierwszy swój film Anna Ferens zrealizowała w 1998 roku. Jej najsłynniejsze dokumenty to:

  • Gdzie rosną poziomki, (2006)
  • Trzech kumpli (2008)
  • Co mogą martwi jeńcy, (2010)
  • Zobaczyłem zjednoczony naród (2011)

Idea

Bardzo wcześnie przyszło mi do głowy, żeby pokazywać to co mam do powiedzenia za pomocą obrazu. (…) Niektórzy tak mają, ze noszą w sobie historie, którymi muszą się podzielić. Ja też tak mam. Jeżeli coś jest ciekawe, albo wzruszające to chcę, żeby inni też to poznali, mogli się tym nacieszyć, albo zasmucić lub po prostu czegoś się dowiedzieć. (…) Lubię historię. I tą dużą, i te małe – zamknięte, jednego człowieka czy wydarzenia.