Spotkanie ze Stefanem Tompsonem, filmowcem, pijarowcem, youtuberem zaczęło się nietypowo od pytania do zgromadzonych na sali – „Czym jest polskość?”. Jak sam powiedział to pytanie zaczęło go nurtować kilka lat temu, kiedy zaczął myśleć o wyborze swojej dalszej drogi. Rodzina Tompsona znalazła się w Wielkiej Brytanii w latach 30. XX wieku. Jego pradziadek był wówczas ambasadorem na Wyspach. Urodzony w Londynie, jak o sobie mówi – pół Polak, pół Południowoafrykańczyk – szukał swojego miejsca i tożsamości. Obserwował mamę, babcię, które mimo lat spędzonych na obczyźnie, podtrzymywały swoją polskość.
Ciekawe były odpowiedzi dotyczące polskości, które padły na spotkaniu. Oto niektóre z nich:

• Polskość to ludzie, bohaterowie, moja tradycja, kultura, świadomość historii.
• Chcę myśleć, że jesteśmy jednym z wielu narodów, ale narodów prawdziwie wolnych.
• To mój język, mówię i myślę po polsku.
• Doświadczenia, które mamy w sobie skutkują mądrością narodową – to jest dla mnie Polska.
• Dla mnie to niezależność, wolność wyrażania swojej opinii, u nas szlachta na wojnę szła z królem, nie pod królem.
• Upartość, jesteśmy w strefie zgniotu, a mimo wszystko trwamy.
• Polskość to ludzie, którzy nas otaczają, tradycja, kultura.
• Dom, naród, język.
• To wyzwanie. Kiedy widzę na filmach ludzi, którzy oddali życie za naród, to chciałbym sprostać, być godnym ich wielkiej ofiary.
• Tożsamość kulturowa, specyficzna historia, coś, co jest przekazywane z pokolenia na pokolenie.
• Polskość to codzienność, zagranicą czuję, że jestem Polakiem, jak tu wracam, to wiem, że jestem w domu.
• Będąc zagranicą mam poczucie, że muszę wrócić do Polski, coś mnie tu ciągnie.
• Mieszkam w Oslo – różnie bywa z polskością, nie jest łatwo być Polakiem poza krajem.
• Ciesze się, że jestem Polakiem i jestem na tym festiwalu, najbardziej patriotycznym miejscu w Polsce.

Na koniec Stefan Tompson podsumowując te wypowiedzi, dodał, że dla niego polskość to było właśnie wyzwanie. „Wychowywałem się na Zachodzie, w zlaicyzowanym środowisku, które kusiło swoimi nihilistycznym podejściem, obietnicą łatwej przyjemności.

Ale doszedłem do wniosku, że wierzę w prawdę obiektywną, więc jestem, muszę być konserwatystą. Babcia i mama pielęgnowały swoją polskość, bo było w nich głębokie poczucie obowiązku wobec pokoleń, które były przed nami, a które poświęciły się, abyśmy mogli żyć w Polsce. Kiedy to zrozumiałem, wróciłem do kraju, do mojej ojczyzny” – powiedział.

Takie rzeczy mogą zadziać się tylko na naszym festiwalu – rodzinna atmosfera, otwartość… to wszystko sprawia, że znikają wszelkie bariery i rodzą się pomysły. Było to widać doskonale podczas panelu dyskusyjnego „Telewizja marzeń. Od pomysłu do premiery”, podczas którego uczniowie klas VI, VII i VIII mieli możliwość opowiedzieć Dyrektor TVP ABC Justynie Karnowskiej, jak według nich powinna wyglądać telewizja marzeń dla nastolatków.

Co ciekawe, pomysły młodzieży z MDH mogą zostać realnie wykorzystane w telewizji, ponieważ jak zdradziła nam Justyna Karnowska, TVP ABC planuje rozszerzenie oferty programowej, właśnie
o nastolatków.

Pomysłów z ust młodych padało mnóstwo – najczęściej powielało się zainteresowanie horrorami, grami online, oraz… problemami – głównie szkolnymi. Uczniowie zwracali uwagę na to, że poszukują rozwiązań problemów w relacjach z rówieśnikami, a także w nauce. Interesowały ich też pomysły stworzenia popularnych programów, jak paradokumenty czy reality show, w wersji dla młodzieży. Uczniowie upominali się również o tutoriale, wywiady z popularnymi youtuberami
i konkursy oraz zwracali uwagę na problem reklam, które ich zdaniem powinny z telewizji zniknąć.

Podczas panelu, pomysłom nastolatków przysłuchiwali się także: wybitny reżyser polskiego kina familijnego, Kazimierz Tarnas; Maja Garmulewicz ze studia animacji TREFL oraz Jadwiga Rodowicz-Czechowska, jurorka konkursu teatralnego MDH.

Do zapotrzebowania młodych na pomoc z radzeniem sobie z problemami odniósł się Kazimierz Tarnas, przekonując, że to twórczość jest najlepszym lekarstwem na wszystkie problemy: „Realizując ją – pisząc czy filmując, nawet komórką – można pokazać wszystko to, co nas wewnętrznie nurtuje, czego się boimy, czego byśmy bardzo chcieli. Skutkuje to tym, że próbujemy sami te nasze problemy rozwiązać i dlatego zachęcam Was, a szczególne nauczycieli języka polskiego – promujcie tego rodzaju działalność w szkole. Pamiętajcie, że nie musi to być od razu cała koncepcja. Twórczość zaczyna się od drobnego pomysłu – jakiegoś obrazu, myśli…”

A jutro – tj. w piątek 27 września, odbędzie się casting otwarty do filmu Kazimierza Tarnasa. Zapraszamy do udziału. Szczegóły znajdziecie na tej stronie:
https://festiwalnnw.pl/mlodzi-dla-historii/casting/